***  مشک را که پر کرد از خوشحالی حواسش نبود دستانش بریده بعداز ریخته شدن آب هم آن قدر ناراحت بود که باز هم فرصت     نکرد سراغی بگیرد از بازوانش، فقط وقتی حسین آمد بالای سرش ، میخواست دست به سینه سلام کند تازه فهمید که دســـــت ندارد.

***  در کلاس عاشقی عباس غوغا می کند                                 در دل هر عاشقی عباس ماوا می کند

         هرکسی رود در مکتب عشق حسین                                      ثبت نامش را عباس امضا می کند

***  نیاز به توضیحات اضافه نیست ، اهلش که باشی این دو کلمه دیوانه ات می کند:

                                 “علمــــــــدار نیـــــــامــــــد”

گردآورنده: سودابه یوسفی

علامه امینی (قدس سرَه) در سرای جاوید:

دکتر محمد هادی امینی فرزند علامه امینی ، نوشته است: در شب جمعه ای قبل از اذان صبح پدرم را در عالم رویا مشاهده کردم در حالی که بسیار خرسند ، شادمان و آرام به نظر می رسید، جلو رفتم و پس از سلام و دست بوسی گفتم: پدر جان، در آنجا کتاب الغدیر یا سایر تالیفات شما یا تاسیس بنیاد  و کتابخانه ی امیرالمومنین (علیه السلام) باعث سعادت و نجات شما گردید ؟ پدرم پاسخ داد : قدری روشن تر سخن بگو.گفتم :آقا جان!شما اکنون از بین ما رخت بر بسته اید و به سرای سرور انتقال یافته اید، در آنجا کدامین عمل شما را از مشکلات و سختی های عالم برزخ رهانید؟ علامه امینی درنگی نمود و سپس فرمود : فقط زیارت اباعبدالله الحسیــــن(علیه السلام)!

عرض کردم : شما میدانید که اکنون روابط بین ایران و عراق تیره شده و راه کربلا بسته است، برای زیارت چه کنبم ؟فرمود در مجالس و محافلی که برای عزاداری امام حسین (علیه السلام ) بر پا می شود شرکت کنید.

منبع:شگفتی های زیارت عاشورا از منظر ائمه اطهار(علیهم السلام) و داستان های شنیدنی از احسان مهدوی اشرف

گردآورنده : خاطره نظر پور

در خواص چشمی که بر حسین (علیه السلام) گریه کند و آن چند چیز است :

اول:آن چشم از همه ی چشم ها نزد خدا محبوب تر است .

دوم:همه ی چشم ها در روز قیامت گریان اند مگر چشمی که بر حسیـــن (علیه السلام)گریه کرده باشد پس او مسرور و خوشحال خواهد بود به نعیم بهشت.

سوم:آن چشم البته روشن گردد به نظر کردن به سوی کوثر.

چهارم:آن چشم ممسوس ملائکه شود که اشک ازآن پاک کنند  و نگاه دارند.

منبع:بحارالانوار صفحه 264
گردآورنده :فاطمه کاظمی

تو مولای کریمی منم عبد گنه کار

                                                                            تویی یوسف زهرا منم حرَ خطاکار

من آنم که شکستم دل زینب و طفلان

                                                                             تو آنی که گشودی در رحمت و غفران

من و کثرت عصیان ،تو ورحمت ذوالمن

                                                                             اگر ره نگشایی به رویم چه کنم من

ز رویت خجلم من، گنه کارو بدهستم

                                                                               چه سازم نرسد گر به دامان تو دستم

به تو آب ندادم به تو راه ببستم

                                                                               دل اهل حرم را تو دیدی بشکستم

حسیـــن ای گل طاها جگر گوشه ی زهرا

                                                                              بگو تا که ببخشد مرا زینب کبری

اگر فاطمه پرسد ز من در صف محشر

                                                                               چرا آب ندادی به گلهای پیمبر

چه گویم در جوابش به فردای قیامت

                                                                                چه سازم من مسکین به میزان عدالت

ز روی تو وزینب ،خجالت زده هستم

                                                                               بده خط امانی که من دل به تو بستم

دلم گشته حسینی به لب زمزمه دارم

                                                                              که امید عطا از تو و فاطمه دارم

                                    منم و روی سیاهم ،ببخشا تو گناهم

گردآورنده:ندا هاشمپور

عالم جلیل آقای شیخ عبدالهادی حائری مازندرانی از والد خود مرحوم حاجی مولا ابوالحسن نقل کرده: که من حاجی میرزا علی نقی طباطبایی را بعد از رحلتش به خواب دیدم و به او گفتم: آرزویی داری؟ گفت: یکی ؛ و آن این است که چرا در دنیا هر روز زیارت عاشورا نخواندم. و رسم سید این بود که در دهه محرم زیارت عاشورا میخواند نه در تمام سال و لذا افسوس میخورد که چرا تمام سال نمیخواندم .

گرداورنده :خاطره نظرپور

از زمان شهادت امام حسین (علیه السلام) همیشه گریه کن، بر سر قبرشان داشتند و این ویژگی را هیچ یک از پیغمبران و اوصیای ایشان ندارند ، در احادیث آمده است که تا وقتی که حضرت دفن نشده بود ، روزها مرغان تاشب برآن حضرت گریه می کردند وشبها تا صبح وحوش گریه می کردند.

علاوه بر حیوانات ملائکه هم از گریه کنندگان ایشان هستند از جمله چهار هزار ملائکه ای که از خداوند اجازه گرفتند برای یاری سیدالشهدا ،و وقتی به کربلا رسیدند ایشان شهید شده بودند ،به خداوند عرض کردند: سعادت ما را یاری نکرد که ایشان را یاری کنیم ندا رسید که: مجاور قبرش بروید و بر حضرت حسین (علیه السلام) تا صبحِ قیامت گریه کنید.

این نوع از ملائکه عبادتشان همان گریه بر حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) در شب و روز، تا روز قیامت است و این گریه کردن ملائکه به این گونه، مخصوص حسیــــــن (علیه السلام) است.

منبع:” مقتل شوشتری (روضه های حضرت آیت الله شیخ جعفر شوشتری)

گردآورنده : فاطمه نظرپور

عاشورا، روح انقلاب اسلامی ایران :

درباره ی مسئله ی محرم و عاشورا ، باید بگویم که روح نهضت ما و جهت گیری کلی و پشتوانه ییروزی آن ، همین توجه به حضرت ابی عبدالله (علیه السلام) و مسائل مربوط به عاشورا بود.

11/5/68

اثر محسوس محرم در زندگی ما :

محرم درونِ انقلاب ،با محرم های قبل از انقلاب و دوران عمر ما و قبل از ما ،متفاوت است.این محرم ها ، محرم هایی است که در آن  ،معنا و جهت گیری ،واضح و محسوس است.ما نتایج محرم را در زندگی خود می بینیم. حکومت و حاکمیت و اعتلای کلمه ی اسلام و ایجاد امید به برکت اسلام در دل مستضعفان عالم، آثار محرم است.

20/4/70

نوحه خوانی و عروج معنوی مردم:

نوحه و سینه زنی خواندن هم شرایط دارد . باید آن کسانی که اینها را تهیه می کنند، می سرایند، می خوانند ،مواظب باشند که درست بر طبق معارف اسلامی حرف بزنند تا سینه زنی ، این روضه خوانی،این نوحه خوانی ، قدمی باشد در راه عروج مردم به اوج قلَه افکار اسلامی

26/3/72

منبع:ماهنامه فرهنگی ،اعتقادی ،اجتماعی موعود

گردآورنده:فاطمه نظرپور

عظمت قیام، اوج فداکاری ویژگی های دیگرامام حسین (علیه السلام) ویارانش، سبب شده که نویسندگان واندیشمندان بزرگ جهان درباره ی این نهضت وحماسه آفرینان عاشورا اظهار نظرهای بسیاری داشته وحتی برخی نویسندگان غیر مسلمان درباره ی این واقعه  کتاب بنویسند.اکنون به برخی از این دیدگاه ها اشاره می کنیم:

جرج جرداق(دانشمند و ادیب مسیحی):

وقتی یزید مردم را  به قتل و خونریزی  امام حسین(علیه السلام) تشویق می کرد ، آنها می گفتند :چه مبلغی به ما می دهی؟ اما انصار حسین(علیه السلام) به او می گفتند : ما با تو هستیم و اگر هفتاد بار کشته شویم ،باز می خواهیم در رکابت بجنگیم و کشته شویم.

آنتوان بارا(اندیشمند مسیحی):

اگر حسین از آن ما بود ، در هر سرزمین برای او بیرقی برمی افراشتیم و در هر روستایی ، برای او منبری برپا می کردیم و مردم را با نام حسین به مسیحیت فرامی خواندیم .

چارلز دیکنز(نویسنده معروف انگلیسی ):

اگر منظور حسین ، جنگ در راه خواسته های دنیایی بود ، من نمی فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند ؟ پس عقل چنین حکم می کند که او فقط به خاطر اسلام فداکاری خویش را انجام داد.

ماهاتما گاندی(رهبر بزرگ هندوستان):

من زندگی امام حسین آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده ام و توجه کافی به صفحات کربلا کرده ام ،بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد باید از امام حسین پیروی کند.

گرد آورنده:فاطمه نظرپور

امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:

ما مِن اَحَدٍ قالَ فی الحُسَین شِعراً فَبَکی وَ اَبکی بِهِ اِلا اَوجَبَ اللهُ لَهُ الجَنَّةَ وَ غَفَرَ لَهُ .

هرکس درمورد امام حســـــین شعری گوید و گریه کند یا کسی رابگریاند بهشت بر او واجب و گناهانش آمرزیده می شود.

                                                                                                          منبع:بحار الانوار جلد 44 صفحه 290

به کربــــــــلا نزدیک می شویم اینجا نخل های ماتم سر برافراشته اند.لبخندی بر لبهای شهر نمی بینی .اینجا در غافله دقایق هر لحظه دلی می شکند و صدای شکستن آنچنان جگر سوز است که از آسمان چشمان دیگران نیز اشک می بارد .هرچه به کربــــــــلا نزدیکتر می شویم زمزمه ها و مویه ها بیشتر می شود.کاروان بی تاب است و جاده ها یک یک مارا به خدا می سپارند .نخل ها به احترام ما عقب می روند .قلب جاده را می شکافیم تا هر چه زودتر به کعبه ی قلب هامان برسیم .به حســــــین ،این دلربایی که زیارت سرخش آرزوی هر قلب سبز آسمانی است.جاده ها آغوش می گشایند و تورا به میهمانی پسر فاطمه می برند او که زیارتش زیارت رسول خدا و همسان با زیارت خانه ی خدا و حج و عمره.گفته اند که یک بار زیارت حســـــین اگر معرفت به مقام او داشته باشی برابر است با بیست حج قبول شده اینجاست کربلا این ضریح طلایی که در آسمان کربــــــلا طلوع کرد ضریح اباعبدالله است .زبانت در دهان نمی چرخد دلت اما بی قرار است به طرف حرم می روی ،در ایوان می ایستی تا اجازه ورود بگیری.اجازه ورود می گیری اما هنوز ایستاده ای در انتظار صدا و سروشی که تورا به درون بخواند ، اشکت که جاری شد بدان اجازه داده اند .وارد حرم می شوی از باب القبله و زیر قبّه سامیه می ایستی .متحیر نباش تو بیداری، رویا نیست واقعیت است تویی که در برابر ضریح شش گوشه ایستاده ای در مقابل دیدگانت ضریحی است پرشده از پارچه های سبزکه بدان بسته اند این باورهای مردم است که به آستان حســــین گره خورده است.

کنار ضریح بایست و دستانت را در مشبک های آن قفل کن،بگذار اشکهایت بر پهنه صورتت بنشینند.آن چه شنیده و خوانده ای در خاطر خود مرور کن.روز عاشورا است اصحاب پسر رسول خدا به شهادت رسیده اند ندای (هل من ناصر ینصرنی)هنوز هم به گوش می رسد پیکر پور فاطمه زخمی و مجروح شده پیکر مجروح بر زمین می افتد تیر زهرآلود را از پشت خود بیرون می کشد خون گرم خود را به آسمان می پاشد و آخرین سرود آسمانی بر لبانش مترنم می شود .به سوی قتلگاه روانه می شوی،قتلگاه بی آنکه زبان گشاید روضه می خواند اینجاست جایی که در پشت آن پنجره ی نقره ای پسر فاطمه افتاده و شمر پسر روشن بالای سرش می آید و سر امام را از قفا جدا می کند .اینجا بزرگترین داغ و مصیبت عالم متولد شد.براین مصیبت گریه کن ، زاری کن و فریاد بزن هیچکس تورا مذمت نخواهد کرد ای زائر پیکر مجروح و سر با سنگ آشنا !!

دستت را بر سینه ات بگذار تا آرام بگیری برای هزارمین مرتبه تکرار کن السلام علیک یا مقتول کربـــــــــــــــــــــلا

منبع:هشت بهشت نوشته ی ناهید طیبی

گردآورنده:سمیرا مدملیلی وند