از زمان شهادت امام حسین (علیه السلام) همیشه گریه کن، بر سر قبرشان داشتند و این ویژگی را هیچ یک از پیغمبران و اوصیای ایشان ندارند ، در احادیث آمده است که تا وقتی که حضرت دفن نشده بود ، روزها مرغان تاشب برآن حضرت گریه می کردند وشبها تا صبح وحوش گریه می کردند.
علاوه بر حیوانات ملائکه هم از گریه کنندگان ایشان هستند از جمله چهار هزار ملائکه ای که از خداوند اجازه گرفتند برای یاری سیدالشهدا ،و وقتی به کربلا رسیدند ایشان شهید شده بودند ،به خداوند عرض کردند: سعادت ما را یاری نکرد که ایشان را یاری کنیم ندا رسید که: مجاور قبرش بروید و بر حضرت حسین (علیه السلام) تا صبحِ قیامت گریه کنید.
این نوع از ملائکه عبادتشان همان گریه بر حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) در شب و روز، تا روز قیامت است و این گریه کردن ملائکه به این گونه، مخصوص حسیــــــن (علیه السلام) است.
منبع:” مقتل شوشتری (روضه های حضرت آیت الله شیخ جعفر شوشتری)
گردآورنده : فاطمه نظرپور
